Komponen-komponen komunikatif dalam karangan bahasa Melayu sekolah menengah

Abstrak

Makalah ini melaporkan hasil kajian penerokaan kecekapan komunikatif dalam karangan bahasa Melayu peringkat sekolah menengah. Secara khusus, kajian bertujuan untuk mengenal pasti komponen-komponen komunikatif dalam karangan (perlakuan), iaitu bentuk autentik bagi menilai kecekapan komunikatif. Kajian ini menerapkan idea komunikatif Hymes dalam penaksiran kefasihan berbahasa, khususnya kefasihan mengarang melalui penggunaan sebuah model komunikatif dan sebuah model wacana. Data kajian dikumpul melalaui sampel tiga jenis karangan, iaitu penerangan, pemujukan, dan pelahiran. Statistik analisis faktor digunakan untuk menganalisis data. Kajian telah menunjukkan kehadiran komponen sosiolinguistik, wacana, dan tatabahasa dalam ketiga-tiga jenis karangan. Setiap komponen mempunyai subkomponen-subkomponennya sendiri yang memperlihatkan penyesuaian model komunikatif yang digunakan. Tatabahasa merupakan varian utama kecekapan komunikatif dalam ketiga-tiga jenis karangan. Dalam karangan penerangan dan pemujukan, susunan variannya ialah tatabahasa, wacana, dan sosiolinguistik. Sebaliknya, dalam karangan pelahiran susunan variannya ialah tatabahasa, sosiolinguistik, dan wacana.